Sorry……

Sorry for the road that I won’t take

My star in heaven

For the words I won’t say

For the love that I won’t give

Dacht ik begin van dit jaar het probleem van Atiënto te hebben gevonden, helaas was dit niet waar. Ik had al besloten geen wedstrijden meer te rijden en niet meer naar les te gaan. Na in het begin van het jaar diverse bezoekjes te hebben gebracht aan diverse masseurs, osteopaten en fysiotherapeuten kon ik geen blijvend goed resultaat behouden. Het ging aldoor een tijdje redelijk tot goed om vervolgens weer slecht te gaan. Was het in het begin alleen maar op concours dat ze “vervelend” was, dit gebeurde nu ook thuis. Ik snapte er niets van. Op 13 juni besloot ik naar de kliniek in Wolvega af te reizen. Hier werd naar een uitgebreid onderzoek geconstateerd dat haar rechtervoorbeen zwaar overbelast en ontstoken was en dat ze haar 3e tussenwervel (lumbaal) mistte. Ze werd voorzien van medicijnen en hierna moest ze op rust en op speciale ijzer. Alles moest nu weer goedkomen!

Na de voorgeschreven rust haar rustig weer opgepakt en JA, dat ging goed. Ik was helemaal blij en kon weer redelijk fijn rijden, voor ongeveer 3 weken……weer ging het fout. Steeds meer begon ik te twijfelen of inderdaad de tussenwervel de veroorzaker zou zijn van het euvel. Begin oktober liet ik Atiënto door een thermograaf onderzoeken, maar deze kon absoluut geen verschil zien rond de 3e tussenwervel. Wel constateerde ze dat de voorkant van Atiënto verschrikkelijk geïrriteerd was en (waarschijnlijk) zwaar overbelast. Hierop besloot ik naar mijn eigen arts af te reizen om de voorkant te laten onderzoeken. Conclusie: Hals artrose…… Ik was geschokt en ontsteld, maar de foto moest nog voor een second opinion naar Wolvega. Na bijna 2 weken kreeg ik uitslag van Wolvega: zij waren er niet van overtuigd dat het artrose was in de hals en raadde aan om een echo te maken. Zo gezegd zo gedaan op 7 december. Maar ook op deze echo konden ze niets bijzonders zien, dus ze had zeker geen artrose in haar hals. Nog steeds had ze de ontsteking rechtsvoor, maar daarvan konden ze de oorzaak niet vinden. Er werd voorgesteld om haar rechterbeen door de MRI te laten gaan. Dus op 12 december bracht ik haar weer naar Wolvega om daar in de middag door de MRI te gaan. Ik kreeg rond 17.30 een telefoontje. Het was niet goed…..ze had zwaar beschadigde sesambanden en daardoor verschrikkelijk veel pijn.

Hierop heb ik besloten om je te laten gaan. Op 19 december ben je van ons heengegaan…….

Sorry for the oath that I won’t take

Moeder en dochter

For the vous that I will break

For the role that I won’t play