Vorige week bedacht ik me ineens dat we best naar Bakkeveen konden!! Na overleg is iedereen het er mee eens, dus (voor mij) last minute nog opgegeven voor dinsdag avond. Paard liep tenslotte goed!!
Mooi op tijd op stal om Natalya op te vlechten en te poetsen. Mevrouw was het er niet helemaal mee eens dat haar vriendjes en vriendinnetjes in het land mochten blijven. Maar zo leer je elke dag weer wat. Na een half uurtje is paardlief gepoetst en opgevlochten en klaar om opgeladen te worden. Dit laatste gaat ook steeds beter. Onderweg bedacht dat dit eigenlijk nog maar haar 6e wedstrijd ging worden. Wat voor ervaring heeft ze dan eigenlijk??
We begonnen lekker met losrijden, ze liep superfijn. Zoals ik van haar gewend ben. Alle oefeningen zaten er nog op. Even een pasje zijwaarts en achterwaarts meegenomen. TOP!! Zoals ik al zei, ze liep echt fijn.
Na 20 minuten mochten we de baan in. Dit vond ze toch wel even spannend en werd iets kijkerig. De vorige keer bleef ik hier wat in hangen (dank je voor je input Patrick), nu moest ik van mezelf gaan rijden. En tada!!! Dat werkte. Ze liep best fijn door de baan en we mochten beginnen aan ons L2 debuut.
In het achterwaarts was de focus wat weg en dat ging dus niet goed (was dat niet een dubbel teller……ja dus 🙁 ). Verder wat kleine rommeltjes, maar niet echt fouten….tot de rechtergalop. We moesten middengalop tonen over de lange zijde en verdorie daar stond een voorlezer…………(stond er al zeker 5 minuten hoor) “zucht” met als gevolg een halve wissel en dat moest even snel hersteld worden voordat ik ging afwenden en terug naar draf moest. Allemaal gelukt, maar wat een rommeltje. Helaas…
We mochten verder in de 2e proef. Hier was onze wijk-vanaf-de-hoefslag-knop ineens half defect. Helaas zijn dit ook dubbel tellers. Waarom nu? We moesten in de slangevolte nog even laten zien dat we netjes konden aangalloperen, maar verder geen rommeltjes meer.
Tevreden over ons debuut, maar ontevreden over de rommeltjes (zeker omdat dat thuis niet gebeurt) kunnen we afzadelen en zelf wat gaan drinken. Onze punten liggen er al heel snel. 176 in de eerste proef, jammer maar terecht. En in de tweede proef een mooi winstpunt met 184.5 punten.
We zijn L2 😀 op naar de volgende wedstrijden!!! De kop is eraf!
Zaterdag ochtend half 6, mijn biologische klok vind het tijd om wakker te worden!!! Goedemorgen!!
Witte kleren even opscharrelen en aan, joggingbroek over de broek voor het vies worden en een sweatvest (met zakken) is ook wel handig. Ja, voor het opvlechten! Om half 8 stap ik naar buiten en wordt omarmt door een klamme deken van warmte.
Lekker rustig op de weg, dus kachel rustig aan naar stal. Om vervolgens Natalya op te vlechten, ja handig die zakken, maar pffff wat is het klef warm. Binnen korte tijd staat Natalya gevlochten en gepoetst klaar en kunnen we richting Bakkeveen vertrekken.
Daar aangekomen melden we ons aan op het secretariaat en blijkt er een uitvaller te zijn. Oké, prima dan gaan we opzadelen. Eindelijk kan die warme joggingbroek uit 😉 Inrijden doen we binnen en na een paar minuten krijgen we te horen dat degene, die voor mij is, er ook (nog) niet is. Dan moeten we maar sneller losrijden.
foto door Jeanet
Na circa 10 a 15 minuten mogen we de wedstrijdring betreden. Ik had maar 1 voornemen na de vorige keer: BLIJVEN RIJDEN!!! Dus daar gingen we!!! Gevoelsmatig ging alles goed, alleen mijn (enkele passen) middengalop daar moest ze even contrastelling aannemen. Nee, Natalya dat komt pas in het M en dan is het contragalop… Met een fijn gevoel en een rode kop (hahaha) kom ik de proef uit.
Even rondstappen om vervolgens de tweede proef in te gaan! Nogmaals: BLIJVEN RIJDEN!!! Ja, oké daar gaan we weer!! Goed, gevoel! Wow, halsstrekken gaat super! Oeps, voor het wijken aan een stuurfoutje en dus niet op de AC…. en ook mijn halve volte halve baan had een bordje “Zwaait Uit” nodig. Maar ik kwam weer met een fijn gevoel en een minder rode kop de proef uit.
Toen konden we wachten op de punten. Oké mijn gokken is natuurlijk altijd drama, maar toch weer gewaagd….helemaal mis weer!! Ik ga het nooit leren waarschijnlijk 😉 De jury beloonde ons met 195 in de eerste en 196 in de tweede proef! Resultaat 4 winstpunten en 2x een 2e prijs! Meer dan super tevreden over “mijn” vosje!! Op naar de volgende!
Gisteravond ging de reis naar Bakkeveen. We hadden onze laatste wedstrijd vorig jaar eind september gehad. Helaas hebben we bijna een half jaar niet of nauwelijks kunnen trainen door omstandigheden…..maar we’re back!!
Het weer was niet echt zomers te noemen, dus was er besloten om 1 proef binnen te rijden en 1 proef buiten. Nu zijn wij niet echt binnen rijders, maar kom op!!! De binnenproef ging best wel fijn. Beetje kijkerig hier en daar, maar verder super braaf en fijn. Geen grote fouten en dus super tevreden over onze (2e) debuut!!
Foto: Patrick Maris
Toen mochten we naar buiten, deze bak was echt wel slecht op bepaalde punten. Maar we hebben gereden voor wat we waard waren! De blubber vloog om ons om de oren, nou ja eigenlijk Natalya, ik zit iets hoger 😉 Ook hier, zover mogelijk, een fijne proef neer weten te zetten zonder grote fouten.
We konden dik tevreden afzadelen om te gaan wachten op onze punten. De eerste proef was er vrij vlot. De jury vond het voldoende om ons 168 punten te geven (zoals een collega amazone schreef: de jury vond het weer blijkbaar ook niet leuk), in de tweede proef scoorden we een mooi winstpunt met 182.5 punt en super leuk positief commentaar op de coupon.
Op naar de volgende wedstrijd voor de ervaring en kilometers!
Redelijk vroeg vandaag mochten we op concours naar Norg! Dus rond 8 uur stond ik paard lief in te vlechten terwijl haar ontbijt nog handmatig geserveerd werd 😀
We konden mooi om 8.30 opladen om even over 9 uur bij de gezellige manege van Norg te arriveren.
Natuurlijk was ik weer eens wat vergeten…..ik zou geld meenemen om contant te betalen. Gelukkig had ik nog wat zakgeld in mijn portemonnee en kon ik het geld bij elkaar schrapen. Er waren ook andere oplossingen geweest, maar prima.
We konden rustig opzadelen om vervolgens rustig te kunnen losrijden. Oké de lichtvlek in de bak was best wel heel spannend, maar ook dat ging uiteindelijk redelijk goed.
Als 2e mochten we onze proef gaan rijden. Het was onze eerste Indoor wedstrijd en Natalya was best onder de indruk van alle balken aan de muur, de deurtjes in de bak en de grote spiegel achter in de bak. Desalniettemin gingen we, vol goede moed, van start. De spanning waren we niet al te snel kwijt. Hoeken rijden ging eigenlijk niet en het geheel had best een wiebel gehalte. Maar onze oefeningen gingen best wel redelijk tot goed. Zelfs halsstrekken deed ze voor een pro!
De tweede proef hadden we al veel meer rust en zag het geheel er vast veel beter uit. Het wiebelgehalte was bijna niet aanwezig. Alleen terug vanuit de verruimde sprongen in galop hadden de nodige aandacht nodig.
Gevoelsmatig echt een veel betere proef dan de eerste. Rondje uitstappen buiten (in de regen natuurlijk) en afzadelen. Paard op de trailer met extra ontbijt en wij aan de koffie (nee ik niet) en water.
Ook de punten lagen er vrij vlot. Gokken kon ik al nooit niet, dus gokken…..1e 175-180 en 2e rond de 185.
Resultaat 188 en 3e prijs en 193.5 en 4e (en net buiten de prijzen)
Weer super tevreden voor vandaag op naar de volgende keer!!
Vandaag mocht Natalya mee naar Tolbert. In de ochtend had ik zelf al gefotografeerd op dit concours en dus nam ik een break om met Natalya te kunnen starten.
Mooi op tijd kon ik losrijden waarin ze me een stoer en fijn gevoel gaf, want wat is er veel te zien in
Tolbert voor die jonkies. Zelfs toen er een hengst bij ons kwam inrijden bleef ze super haar best voor me doen; top instelling.
De eerste ring reden we een super fijne proef. Hier een daar wat rommeltjes, maar geen grote fouten. Alle oefeningen werden getoond. Heerlijk gevoel, daar kan je mee verder!! Dus gingen we de tweede ring in.. en wat daar gebeurde?? We hadden teveel spanning, alles was interessant (gelukkig ik ook nog en hield ze een stukje focus op mij). Helaas hadden we een hele gevaarlijke E naast de bak staan:
Niet handig als je daar vaker langs moet. Maar we konden toch redelijk ongeschonden de proef doorkomen met een groot wiebel gehalte. We hadden weer een hoop geleerd vandaag 😀
Na paard verzorgd te hebben en weer heerlijk op het land gezet te hebben konden we in Tolbert onze punten meteen ophalen. 1e proef 190.5 WOW, ik had wel een puntje verwacht, maar dit was gewoon een dikke winstpunt met fijn commentaar onder de proef. De tweede proef hadden we 164 een beetje laag voor mijn gevoel, maar het was zeker geen winstwaardige proef.
Op naar de volgende leer kilometers met de stoere vos waar ik alleen maar trots op kan zijn 😀
Vanaf begin juni vormen Natalya Lady en ik een combinatie. En wat doe je als je zo kort een combinatie bent? Juist…..je geeft je op voor een wedstrijd! Je leert het tenslotte niet in de achtertuin (hoorde ik).
Stoute schoenen aangetrokken of laarzen 😉 en ons opgegeven voor Bakkeveen. Mooi een rondje voor de ervaring. We waren mooi op tijd aanwezig en konden vrij rustig opzadelen. Het inrijden ging super relaxed, ze liet zich super rijden en vertrouwde mij helemaal. Ik had het idee dat ik er echt te vroeg op zat, dus maar heel rustig aangedaan.
De stoute schoenen of laarzen…
Na 20 minuutjes mochten we de ring in. De hekjes waren eerst iets spannend, maar dat was Natalya al snel vergeten en we begonnen aan onze eerste proef ooit. Ze liep alsof ze nog nooit anders had gedaan. Oké de galop was nog iets onstuimig, maar dat was het dan ook. Ik was, met alle uitkomsten, dik tevreden. Ze had zich super gedragen.
Toen mochten we proef 2 nog rijden. Dit was een grote verassing voor Natalya, die eigenlijk een beetje te vrolijk en werkwillig werd… Gelukkig kon ik er wel redelijk aan blijven rijden, maar we maakten onnodige en slordige foutjes. Desalniettemin was ik ook hierover super tevreden.
Attente dame
We weten natuurlijk wel dat ik niet kan gokken, maar ik gokte op een klein winstpuntje in de eerste proef en de tweede net geen winstpunt. De coupons wezen iets anders uit….eerste proef 196 punten en uiteindelijke 1e plaats, 2e proef 184 punten.
Wow 1e wedstrijd, 1e prijs, 3 winstpunten!!!! Gelukkig ligt de lat niet hoog voor de volgende keer….. 😀
Ken je het gevoel dat, dat je droom niet uitkomtBen je wel eens bang dat het altijd zo blijft Want het regent alle dagen en ik zie geen hand voor ogen Jij en ik toch samen, dat zou altijd zo zijn
Maar helaas heeft het niet zo mogen zijn….
Als 3 jarige kocht ik je als projectje, maar wel met het oog op de sport. Je had de potentie daar ook zeker voor.
Als 4 jarige ging ik je rustig beleren en je pakte het allemaal super goed op. Oké balans was een dingetje, maar wat wil je ook met zulke lange stelten onder je lichaam.
Ik verloor Atiënto en jij was er voor mij, elke dag legde je je hoofd op mijn arm of schouder. Of ik daar behoefte had of niet, jij gaf nooit op met liefde geven. Je sleepte me door een hele ellendige tijd. Altijd was je “happy” en zo lief voor mij.
Toen je 7 was ging je mee op concours. Je vond het spannend en ik dus ook, maar je deed (op je geheel eigen wijze) altijd je best. Niet dat we veel wedstrijden hebben gereden, door pech en natuurlijk corona, hebben we maar 10 wedstrijden kunnen rijden.
Maar trainen deden we natuurlijk wel en we waren Z1 klaar. Afgelopen november startten we op de onderlinge wedstrijd een Z1 proef. Ik was dik tevreden, we waren er nog niet, maar hé dat boeide niet. Twee weken later stond ons officiële Z1 debuut gepland, maar helaas…..lockdown…
In januari was je niet rad en dus kreeg je rust. Rust deed niet zijn werk, dus de fysio erbij. Na twee behandelingen voelde het nog steeds niet goed voor mij, niet dat er heel veel te zien was, maar het gevoel….
Toch de veearts er maar bij, voorlopige conclusie: Peesblessure. Als er geen verbetering kwam dan moesten we verder zoeken.
Helaas na een aantal weken geen verbetering, eigenlijk werd het slechter. Dus toch maar röntgenfoto’s gemaakt, hieruit bleek dat het niet goed was. Maar misschien was er mee te leven?? Helaas had je veel pijn en zag het er ook niet naar uit dat het beter ging worden.
Houden van is ook loslaten, maar wat is die beslissing super zwaar……
Hier in de diepte hoor ik steeds maar weer je naam Oh mijn lief wat moet ik nou Ik zit diep en ik wil jou niet laten gaan
Eindelijk konden we weer op wedstrijd (oké meetmoment, maar ik vind dat zo’n raar woord). Ik verheugde me er al weken op. Vorige week vrijdag ochtend nog les, wat super ging. De volgende ochtend wilde ik rustig gaan rijden, maar paardlief was niet rad….ships…
Niks te zien aan het been en geen aanwijsbare reden voor de onregelmatigheid, dus stappen, afspuiten en hopen dat het woensdag over is. Wonderwel is er woensdag inderdaad niks meer te zien!!! Dus donderdag, vrijdag en zaterdag kunnen we nog trainen. Dat moet te doen zijn.
Helaas op zaterdag schrikt Happy bij het instappen, niks ernstigs, gewoon een schrikstap/drafje en klaar. Maar helaas gaat dat met zo’n weggedrukte rug dat ik mijn rug zwaar overbelast of verrek. We hebben nog wel iets gedaan, maar de pijn was echt erg! En morgen is de wedstrijd…..en ik had er zo’n zin aan.
Gelukkig zijn paracetamol en ibuprofen je beste vriend in dit geval. Dus vanmorgen kunnen rijden!!! Losrijden ging fijn, ook al zat ik er wel iets te vroeg op. In de tweede losrijring schrok Happy zich een hoedje van een waterslang (auw rug!!), waar ze uiteindelijk met wat hulp toch langs durfde.
De proef in!!! Ze liep best fijn!! Even een communicatie storing in het wijken naar links (mijn fout). Verder super, totdat we moesten galopperen… Happy hoort een schaap en vindt dat dat belangrijker is dan het galopperen, we vallen eruit; springen opnieuw aan en gaan door. Na de middengalop moet ik van hand veranderen en daar was…geen idee. Met een weggedrukte rug en een ongewilde wissel en mijn kreet “Werkelijk Happy!!” hadden we alweer een (terechte) onvoldoende te pakken waarschijnlijk. De rechtergalop weer een ongewilde wissel *zucht*. Ik baalde hier echt super erg van. Ze ging thuis zo fijn in het galop gedeelte, maar goed. De jury beloonde ons met 178 punten, en inderdaad stap en draf goed beoordeeld, maar ja de galop hè.
Dus werk aan de winkel voor de volgende keer. Wel super tevreden over het eerste gedeelte van de proef en op naar het volgende meetmoment.
De stoute schoenen maar aangetrokken en Happy voor haar eerste wedstrijd in 2020 opgegeven voor het L2. Ze kan het allemaal makkelijk, maar ja focus blijft gewoon een puntje…
We komen op stal en Happy heeft er al heel erg veel zin in. Ze stuitert de box zowat uit. Opvlechten wil zowaar, maar jeetje wat een energie. Op de trailer is ze gelukkig wel braaf. In Bakkeveen eerst maar een paar rondjes aan de hand gestapt zodat ik mij ondertussen kon omkleden. Daarna opzadelen en kon ik mijn vrolijke paard gaan losrijden.
Al die energie in goede banen laten lopen kost best wat moeite, maar dat lukte toch redelijk. We konden de baan in voor ons debuut 😀
We beginnen onze eerste proef fijn, ondanks de vrolijkheid. Bij het achterwaarts, wat thuis ook nog niet heel goed gaat, hinnikt er een ander paard en dat is natuurlijk veel belangrijker dan achterwaarts gaan. In het galop gedeelte moesten we natuurlijk laten zien dat we wakker waren en dat we de wissels al beheersen. (werkelijk zuiver gesprongen, maar geen extra punten helaas) Hierdoor wordt het galop gedeelte best rommelig.
Ook in de tweede proef beginnen we goed in het draf en stap gedeelte en moeten we toch weer vrolijk worden in het galop gedeelte; inclusief wissel. Waardoor ook in deze proef het galop gedeelte rommelig wordt. Toch tevreden kan ik afstappen.
De jury is er snel over uit en geeft ons 173 en 175 punten. Prima punten voor het getoonde en zo kunnen we huiswaarts keren na ons L2 debuut.
En die wedstrijd was in Tolbert. Anna en ik hadden het mooi gepland zodat we op tijd heen konden en alle tijd hadden. Dus eenmaal op stal rustig ingevlochten en paardlief gepoetst, deken op en beschermers om. Vervolgens konden we rustig op weg naar Tolbert.
Eenmaal in de auto beseften we ons dat we best een beetje aan de krappe kant zaten qua tijd (OEPS!). Dus snel jasje aan en opzadelen, zodat we toch nog een krappe 20 minuten hadden. Ik moet toegeven dat een discussie over wel of geen hulpmiddelen niet echt helpt bij tijd tekort 😀
Happy is op het inrijterrein niet 100% bij de les; er zijn ook zo veel meer interessante dingen dan werken met mij…. Gelukkig ging dit in de proef, na wat aandringen van mijn kant beter. De eerste proef begonnen we fijn in het draf- en stapgedeelte, maar bij het galop gedeelte was mevrouw een beetje te vrolijk….. Hoofd tussen haar voorbenen *zucht….pubers* en gaan….JOEHOE…..o, eh, we waren met andere dingen bezig….*ja Happy met een proef* en door!!
De tweede proef begonnen ze even te spoken op letter M (tja, die stond natuurlijk niet in de eerste ring), maar ik kon haar ervan overtuigen dat we die eerder gezien hadden. We konden los, ook hier ging het drafgedeelte fijn, helaas een dribbel in de uitgestrekte stap. In de galop maar even een wissel getoond, je kan niet vroeg genoeg mee beginnen tenslotte. Verder naar tevredenheid gereden.
Nu was het afwachten wat de jury er van vond. De jury’s wisten het te waarderen met 173,5 en 192.5. Geen idee of we nog bij de prijzen zaten, maar paardlief is nog steeds geen trailer-stil-sta-paard en dus moesten we weg.
Al met al een mooie afsluiting van dit jaar! Op naar volgend jaar. Rest mij jullie (trouwe lezers, mijn dank daarvoor) allemaal hele fijne feestdagen te wensen en een super sportief en gezond 2020!!!
foto door Jeanet
